Wat maakt Stein voor Levi Smeets?

"Jongeren helpen groeien, zowel op het veld als daarbuiten, daar haal ik mijn voldoening uit!"

In deze rubriek vertellen trotse inwoners van gemeente Stein wie ze zijn en wat ze doen in onze gemeente. In deze editie staat Levi Smeets centraal. Hij is 22 jaar, komt uit Elsloo en combineert zijn passie voor voetbal met zijn werk in de jeugdzorg. Levi is aanvoerder van het eerste team van SV Haslou en zet zich daarnaast in als jeugdcoördinator. In zijn werk bij Care4Kidz begeleidt hij jongeren, zowel individueel als in groepsverband. We spraken met hem over zijn betrokkenheid bij de gemeenschap en zijn motivatie om iets te betekenen voor de jeugd.

Wat betekent voetbal voor jou?

“Voetbal is voor mij veel meer dan een sport. Het is een manier om mezelf uit te dagen, te groeien en iets terug te geven aan de gemeenschap. Ik ben al van jongs af aan met voetbal bezig. Op mijn zesde begon ik bij Roda JC, waar ik jarenlang in de jeugdopleiding speelde. Maar op mijn veertiende koos ik er bewust voor om terug te keren naar mijn eigen omgeving. Die keuze heeft me veel gebracht. Ik weet hoe het is om in een prestatiegerichte omgeving te zitten en kan daardoor jonge spelers beter begeleiden. Bij SV Haslou in Elsloo speel ik inmiddels al zeven jaar in het eerste en ben ik aanvoerder. Maar mijn rol binnen het team en de club draait om veel meer dan alleen voetballen. Zeker voor de jongeren binnen de club wil ik een aanspreekpunt zijn. Of het nu gaat om voetbal of iets in hun persoonlijke leven, ze kunnen altijd bij me terecht. Ik probeer altijd mezelf te zijn en voor iedereen open te staan.”

Je zet je ook buiten het voetbalveld in voor jongeren. Wat doe je precies?

“Naast mijn activiteiten bij Haslou werk ik bij Care4Kidz in Geleen als ambulant begeleider en groepsbegeleider. Daar werk ik met jongeren tussen de 7 en 17 jaar, één op één en in groepsverband. Iedereen heeft zijn eigen uitdagingen, en daar werken we samen aan. Soms gaat het om praktische dingen, zoals leren plannen, andere keren om sociale of emotionele problemen. Mijn werk in de jeugdzorg en mijn rol als voetbalcoach versterken elkaar. In beide omgevingen draait het om jongeren helpen groeien. Het mooiste is als je samen een doel bereikt, hoe klein of groot ook. Die successen, daar doe ik het voor.”

Hoe ervaar jij de gemeenschap in Stein?

“Stein, en met name Elsloo, voelt voor mij echt als thuis. Hier wonen mijn familie en vrienden, en dat maakt deze plek zo bijzonder. Wat ik het mooiste vind, is de verbondenheid. Waar je ook komt, je ziet bekende gezichten. Op zondag blijven mensen hangen na een wedstrijd, in de kantine zit alles door elkaar. Dat vind ik prachtig. Ook buiten het voetbal zet ik me in voor de gemeenschap. Met een groep vrijwilligers organiseren we het Haslou Feestweekend, een evenement voor de hele gemeente. Er is een voetbaltoernooi, muziek, een biercantus en een kindermiddag. We proberen altijd eerst mensen uit de gemeente Stein de kans te geven om kaarten te kopen, zodat het echt een lokaal feest blijft.”

Wat is je favoriete plek in Stein?

“Zonder twijfel het sportpark van SV Haslou. Voor mij is het meer dan een voetbalveld; het is een plek waar ik ben opgegroeid en waar ik nu zelf anderen begeleid. Als ik daar ben, voel ik me thuis. Ik ken er iedereen, van de jongste jeugdspelers tot de vrijwilligers die zich al jarenlang inzetten voor de club. Op zondagen, na een wedstrijd, zit de kantine vol. Mensen blijven hangen, praten na, en er wordt gelachen. Die saamhorigheid maakt het sportpark voor mij zo bijzonder. Hier komt alles samen: sport, vriendschap en de gemeenschap
van Stein.”

Hoe kijk je naar de toekomst?

“Ik leef van dag tot dag en zie wel wat de toekomst brengt. Zolang ik gelukkig ben in wat ik doe, blijf ik me inzetten voor de jeugd, zowel binnen als buiten het voetbal. Mijn grootste drijfveer is anderen helpen om gelukkig te zijn. Geluk is een soort graadmeter, het is zonde als je niet kunt genieten van het leven en van de mensen om je heen. Ik hoop ook dat jongeren die niet gelukkig zijn op tijd aan de bel trekken, want er zijn genoeg mensen in onze gemeenschap die graag helpen. Bij mij kunnen ze in ieder geval terecht, ik zal altijd mijn best doen om ze zo goed mogelijk te helpen.”

Lees de hele Maaskentjer.